Birsen Taspinar is psychologe en systeemtherapeute, en auteur van het boek “Moeders van de stilte”. In haar werk als therapeute komt ze dagelijks in aanraking met de effecten van racisme op kinderen. Voor de Kinderrechtencoalitie schreef ze hierover een interessant artikel.
Taspinar stelt vast dat racisme een onderschat probleem is in onze samenleving, het wordt te vaak afgedaan als niet zo ernstig of gewoon ontkend. Racisme en discriminatie hebben echter grote effecten op de ontwikkeling van kinderen, die doorlopen in hun latere leven. Vooral dagdagelijkse en minder expliciete vormen van racisme en uitsluiting hebben een grote impact op kinderen.
Een belangrijk effect is dat kinderen racisme gaan internaliseren, waarbij ze zich onbewust als mindere of zwakkere beginnen te accepteren en het normaal vinden dat anderen hen discrimineren. Dit kan verder gaan, waarbij kinderen zich ook beginnen te gedragen naar de stereotypen waarmee ze te maken krijgen.
Wellicht het grootste effect van racisme is “dat je je onveilig voelt, een sociale onveiligheid waarbij je elk moment, elke situatie je bestaansrecht niet alleen moet bewijzen, maar ook verantwoorden”.
Ze besluit onder meer dat chronische blootstelling aan elke vorm van racisme een traumatisch effect kan hebben op een kind. Hierna gaat ze verder nog in op de rol die de school en de ouders kunnen spelen om hier mee om te gaan.